Seda'nın Sporla İmtihanı Vol.2
Eveeettt sporla tanışmam geç ama güç olmadı. Salı günü (dün) - içimizi ısıtan sıcacık bir havayla birlikte* - yollara düştüm ve spor salonunun yolunu tuttum.
Spora başlamadan önce ilk adım olarak boyum ölçüldü. Yıllarca milleti keklemişim 1.72'yim diye. 1.70 çıktım ama fark fazla değildi bozmadım moralimi, şimdiden arkadaşlardan özür dilerim yalan söylemek istememiştim evdeki mezuranın suçu:( Sonra bir de kilo yağ bilmem ne ölçümleri yapıldı. En son olarak da vücut ölçülerim alındı. Kendime kütük derken çok fazla yanılmıyormuşum :)
- Hala umutlu ve mutluydum -
İlk önce kardio amaçlı yürüyüş yapmamı söylediler. Yürüme bandına ilk kez bindiğim salondaki herkes tarafından anlaşıldı. Ayağımı bastığım anda kaymaya başladığımdan hobaa diye tepki verince tabi... Ama yürüme bandını çok sevdim insan kendini manken zannediyor öyle bir havayla yürüyorsun yani :) Tam tamına 17,5 dk yürüdüm, küsuratlar benim işim.
- O ana kadar umutlu ve mutluydum -
Sonrasında pilates dersimiz başladı. O meşhur büyük ve küçük maviş toplardan kaptım kendime bir tane yerime geçtim. Önce ısınma hareketleri yapılıyordu dedim güzel tamam yapabilirim. Bir sorunum vardı yalnız en arkada kalmıştım ve hocanın dediği hiçbir şeyi duymuyordum, önümdeki kız ne yaparsa onu taklit etmeye başladım. Bazı hareketlerde zorlanmaya başladım ama pes etmedim! Ablalar, teyzeler şakır şakır hareketleri yapabiliyorken moralim bozulmadı değil, tek dengesi bozulup sendeleyen de bendim. Ama dedim ki onlar kaç haftadır geliyo hehey ben daha yeni geldim normal bunlar. Bir başka sorunumda asıl pilateste en önemli konulardan biri olan nefes alma işlemini unutmamdı ha gayret seda diye tutmuşum nefesimi hareket yapmaya çalışıyorum, hoca fark edip uyarınca oksijene muhtaç olduğumu o anda anladım! O mavi topitopla çalışmaya başladığımızda olanlar oldu. Bacaklarım karnım midem sırtım boynum alabildiğine acıdı, eh kolay değil bu bünye ilk defa sporla karşılaşıyor. En son baya yerde yuvarlanarak pilates dersinin sonuna geldim. (Son 15 dakika allahım ne zaman bitecek daha ne kadar var yeter diye içimden sayıklıyordum...) Pilatese başlamadan önce hocanın bu hafta seni fazla yormayacağım demesi aklıma geldi.
- Umudumu kaybetmiştim ama eve gideceğim için mutluydum -
Ama en güzeli bu sabah uyandığımda hissettiğim kas ağrılarımdı beni gün boyu hiç yalnız bırakmadılar hala benimleler...
*Yazarımsı burada havanın soğukluğuna ve buz gibi oluşuna dikkat çekmek istiyor.
Not: Bu yazıyı yazarken bir tablete yakın çikolatayı bitirdiğim için pişmanlık duymuyorum.
Spora başlamadan önce ilk adım olarak boyum ölçüldü. Yıllarca milleti keklemişim 1.72'yim diye. 1.70 çıktım ama fark fazla değildi bozmadım moralimi, şimdiden arkadaşlardan özür dilerim yalan söylemek istememiştim evdeki mezuranın suçu:( Sonra bir de kilo yağ bilmem ne ölçümleri yapıldı. En son olarak da vücut ölçülerim alındı. Kendime kütük derken çok fazla yanılmıyormuşum :)
- Hala umutlu ve mutluydum -
İlk önce kardio amaçlı yürüyüş yapmamı söylediler. Yürüme bandına ilk kez bindiğim salondaki herkes tarafından anlaşıldı. Ayağımı bastığım anda kaymaya başladığımdan hobaa diye tepki verince tabi... Ama yürüme bandını çok sevdim insan kendini manken zannediyor öyle bir havayla yürüyorsun yani :) Tam tamına 17,5 dk yürüdüm, küsuratlar benim işim.
- O ana kadar umutlu ve mutluydum -
Sonrasında pilates dersimiz başladı. O meşhur büyük ve küçük maviş toplardan kaptım kendime bir tane yerime geçtim. Önce ısınma hareketleri yapılıyordu dedim güzel tamam yapabilirim. Bir sorunum vardı yalnız en arkada kalmıştım ve hocanın dediği hiçbir şeyi duymuyordum, önümdeki kız ne yaparsa onu taklit etmeye başladım. Bazı hareketlerde zorlanmaya başladım ama pes etmedim! Ablalar, teyzeler şakır şakır hareketleri yapabiliyorken moralim bozulmadı değil, tek dengesi bozulup sendeleyen de bendim. Ama dedim ki onlar kaç haftadır geliyo hehey ben daha yeni geldim normal bunlar. Bir başka sorunumda asıl pilateste en önemli konulardan biri olan nefes alma işlemini unutmamdı ha gayret seda diye tutmuşum nefesimi hareket yapmaya çalışıyorum, hoca fark edip uyarınca oksijene muhtaç olduğumu o anda anladım! O mavi topitopla çalışmaya başladığımızda olanlar oldu. Bacaklarım karnım midem sırtım boynum alabildiğine acıdı, eh kolay değil bu bünye ilk defa sporla karşılaşıyor. En son baya yerde yuvarlanarak pilates dersinin sonuna geldim. (Son 15 dakika allahım ne zaman bitecek daha ne kadar var yeter diye içimden sayıklıyordum...) Pilatese başlamadan önce hocanın bu hafta seni fazla yormayacağım demesi aklıma geldi.
- Umudumu kaybetmiştim ama eve gideceğim için mutluydum -
Ama en güzeli bu sabah uyandığımda hissettiğim kas ağrılarımdı beni gün boyu hiç yalnız bırakmadılar hala benimleler...
Spor sonrası gaza gelip eve yürüyerek döndüğümüz doğrudur. Gözlerimi belertmemden ne kadar mutlu olduğumu anlayabilirsiniz! Tabi ki eve döndüğüm için...
*Yazarımsı burada havanın soğukluğuna ve buz gibi oluşuna dikkat çekmek istiyor.
Not: Bu yazıyı yazarken bir tablete yakın çikolatayı bitirdiğim için pişmanlık duymuyorum.
seda tebrik ederim!
YanıtlaSilçok tatlı bir gün olmuş bence :D:D:D başarılarının devamını ve bir an önce mutluluk hissedeceğin günlerin gelmesini diliyorum...
Sağol bebişiim bakalım yarın nasıl olacak :D
Sil